Ik schrijf dit stukje op grond van eigen ervaringen tijdens het treinreizen met een bmx aan de hand. Helaas moet ik toegeven dat ik waarschijnlijk meer tijd mét mijn fiets in de trein door breng dan er óp daarbuiten, maar daardoor voel ik mij wel de aangewezen persoon om er hier iets meer over te vertellen. Allereerst gaan we even kijken naar de regels die door de NS opgelegd zijn. Vervolgens kijken wat ze daar nou precies mee bedoelen (helaas zijn ze daar vanuit zichzelf niet altijd even duidelijk in) en tot slot natuurlijk hoe wij toch onder het kopen van een fietskaartje uit kunnen komen.
Het probleem
Sinds jaar en dag is dit een van de grotere ongenoegen onder de door het land reizende bmx'ers zonder auto, vriendje met een auto of welwillende mamma. Waarom dan? Het is al niet heel goedkoop en dan willen ze ook nog eens dat je extra geld neertelt omdat je dat kleine fietsje van je meeneemt. Zes euro wel te verstaan (dat is ongeveer een krat bier). Nou is dat één of twee keer per maand nog wel op te hoesten, maar als je 3 keer per week naar dat leuke skatepark in de naburige stad wordt het een minder leuk kostenplaatje.
Met dit pakketje - in een tas notabene - werd ik midden in de winter om 7 uur 's ochtends de trein uitgestuurd op Roosendaal. Ik was die ochtend om 5 uur opgestaan om op tijd op college te zijn.
Tekst: Brendan Oerlemans
